کسانی می توانند درست طبیعت و خلقت را چنانچه خدا می داند بدانند که شاگرد خدا باشند و خداوند کیفیت خلقت و طبیعت را به آنها بیآموزد. در میان افراد بشر شاگردان مکتب خدا که مستقیماً با خدا ربطه دارند و از خدا علم و دانش می آموزند، پیغمبران و پیروان راستین آنها هستند. دانشگاهی که پیغمبر(ص)را می پروراند یا امام و نایب امام می پروراند دانشگاهی است که استاد آن خداوند متعال است. شاگردان خداوند متعال از طریق رابطه با خدا به صورت نماز و روزه یا دعا و خواهش و تقاضا از خدا درس می گیرند و خداوند علم و حکمت خود را به آنها می آموزد و هر یک از پیغمبران و امامان و نایب آنها برابر استعداد خودشان در دین خدا تکامل پیدا می کنند و خیلی زیاد طول نمی کشد تا انسانهای کاملی پیدا شوند و علم کامل خدا را از خدا فرا گیرند. آن انسان های کامل از ابتدای خلقت آدم تا امروز چهارده نفر هستند که خداوند در سورۀ «نور و آیۀ نور» آنها را در علم و حکمت و قدرت، نمونۀ خود شناخته و فرموده هرکس می خواهد خدا را بشناسد که علم و قدرتش و خلاقیت و تدبیر وسیاستش و سایر صفات و کمالاتش چه اندازه و چه قدر است به این چهارده نفر که نمونه های کامل خدا شناسی هستند و در مکتب خدا فارغ التحصیل شده اند مراجعه کنند. در هر صورت انسان ها بیشتر و زیادتر از استعداد خود نمی توانند علم خدا را فرا گیرند. بعضی ها به قسمتی کوچک یا بزرگ از طبیعت شناسی یا خدا شناسی می رسند همانجا متوقف می شوند اما پیشرفت و پس رفت در مسیر تکامل و ترقی ادامه دارد تا روزی که انسان ها به کمال مطلق برسند. خدای تعالی در قرآن سورۀ معارج می فرماید: فرشتگان همراه روح تکامل پذیری انسان در مدت پنجاه هزار سال به سوی خدا عروج می کنند. دورۀ تکامل انسان ها را که تمامی زن ها در علم و دانش و عصمت و طهارت نمونۀ حضرت زهرا (س) باشند و تمامی مردها در علم و دانش نمونۀ امامان، این مکتب تکامل را که پنجاه هزار سال طول دارد تعریف می کند می فرماید: َتعرُجُ الملائکةُ والرّوحُ اِلَیه فی یومٍ کان مِقدارُهُ خَمسینَ اَلف سَنَه  روح  انسانها به همراه فرشتگان در مدتی که برابر پنجاه هزار سال است به سوی خدا عروج می کند و علم الهی را فرا می گیرد و در اوج قدرت و حکمت قرار می گیرند. پس دین خدا هم مانند همین کلاس های درسی که آدم ها ساخته اند مراتبی می باشد که لازم ا ست کلاس های اول و کتاب های اول را بخوانند و برای کلاس و کتاب دوم آماده شوند و کتاب دوم را پیش از کتاب سوم، الی آخر؛ مانند پله های نردبان که تا پلۀ اول را پشت سر نگذاری به پلۀ دوم نمی رسی. در این میان انسان هایی که به کلاس آخر رسیده اند چهارده معصوم(ع) هستند که در دنیا علم و دین کامل خداوند و کتاب کامل خداوند را در اختیار مردم گذاشته و مردم را تشویق کرده اند که بخوانند و بدانند. هیچ عملی پُر ثواب تر از ساعتی نیست که آموزگار درس می دهد و شاگرد درس می خواند. امام هشتم (ع) می فرماید: یک ساعت درس خواندن یا فکر کردن برای فهمیدن بهتر از هفتاد هشتاد سال عبادت است که در آن درس و دانش نباشند، گرچه عبادت و نماز و روزه زیاد باشد. جای دیگر فرموده اند: برتری دانا بر نادان مانند برتری خورشید با ستارگان است. و باز فرموده اند: نادان ها و بی سوادها شب تاریک جامعۀ بشریت هستند و دانایان روز روشن. شب تاریک همه چیز را در خود پنهان می دارد و انسان را از تلاش و جستجو باز می دارد ولی روز روشن همه چیز را در بیابان و صحرا به شما نشان می دهد. هیچ عملی در دین اسلام به رهبری امامان معصوم با خواندن و دانستن برابری نمی کند. این همه کتاب ها و دعاها و سخنرانی ها از علماء و ائمۀ اطهار(ع) در اختیار مردم است برای این که همه بدانند و بفهمند و بر پایۀ فهم و استعداد آنها، موجبات ظهور امام زمان (عج) و پیدایش زندگی بهشتی فراهم گردد. تنها چیزی که مردم را از حکومت خدا و ائمه(ع) محروم کرده و آنها را گرفتار اینهمه مصیبت ها و مرگ و مرض ها  قتل و کشتارها نموده جهل مردم است که همه بایستی با دیو جهل مبارزه کنند و درهای علم و دانش را روی خود باز کنند. (مقاله قرآن شناسی)